Het Rode Noorden

Het voelde als een familiefeestje

Maar wat was de familie groot

Bij binnenkomst werd ons verteld links aan te houden

Dat hoefde men ons, links als we waren, niet te vertellen

We liepen van hand naar hand, van kus naar kus

Veel bekende gezichten, veel ook niet

En toch zo verbonden, onze familie

Gerrit Breteler nam ons mee

Beroerde ons tot op het bot

We waren één, samen in ons doel verbonden

Diederik kwam, vertelde, inspireerde

Het immens applaus waardeerde

Meer muziek, meer gevoel, meer ons

Hans een paar laatste woorden

Vanaf de kant genietend

Van de kamerleden uit het Noorden

Getooid met hun rooie veren

Getooid met onze rooie veren

Onze trots, Het Rode Noorden