(Dit artikel is de bijdrage voor de rubriek ‘de Spreekbuis’ in de Feanster van 22 januari 2025 )
Keten, door de tegenstanders ‘zuipketen’ genoemd: wie kent ze niet?
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar als ik als 58-jarige van jongeren hoor dat ze vanavond naar ‘de keet’ gaan, dan denk ik vaak even terug aan mijn jeugd.
Wij hadden immers, evenals veel anderen, óók een keet. In ons geval een oude caravan achter een boerderij. Hier hebben wij menig genoeglijk avondje doorgebracht.
Ik heb het dus over zo’n 40 jaar geleden en waarschijnlijk waren ze er daarvóór ook al.
Fenomeen van het platteland
Keten vind je met name op het platteland, vooral in het noorden en oosten van het land. Keten vormen daarmee een cultureel fenomeen van het platteland. Dergelijke zaken kunnen geplaatst worden op de UNESCO-lijst van immaterieel cultureel erfgoed.
En dat lijkt me een goede zaak.
Dit met name om de slechte naam die de keten onder een deel van de mensen hebben te verbeteren.
Foto via Pixabay
Belangrijke sociale functie
Keten zijn namelijk geen ‘zuipketen’. Het zijn ontmoetingsplaatsen voor jongeren. Waar natuurlijk ook een biertje gedronken kan worden. Daar waar ze vroeger al belangrijk voor jongeren waren, is het belang tegenwoordig alleen maar groter geworden. Het uitgaansleven op het platteland is verschraald, de jeugdsoos en het jongerencentrum zijn vaak door de gemeente wegbezuinigd, maar gelukkig zijn de keten er nog steeds!
Daarnaast worden keten veelal geheel of gedeeltelijk zélf door jongeren gebouwd. Vervolgens dragen de jongeren ook zélf de verantwoordelijkheid voor zaken als (voorraad)beheer, schoonmaak, reparatie, het omgaan met lastig gedrag en het beheer van de financiën. Er wordt dus zeker niet alleen maar gedronken, maar er gebeuren ook allerlei zinnige dingen waar jongeren veel van kunnen opsteken!
Ik durf daarom de stelling wel aan, dat jongeren die in hun jeugd een goed draaiende keet runnen, later opduiken in de verenigingsbesturen in de dorpen. Initiatief nemen en verantwoordelijkheid dragen? Daar hebben ze vroeger in de keet immers al de nodige ervaring mee opgedaan.
Cultureel erfgoed
Kortom: immaterieel cultureel erfgoed is volgens UNESCO ‘traditioneel, eigentijds en levend, alles tegelijkertijd’. Dat is de ‘keetcultuur’ van ons platteland óók. En waardevol. De moeite van het erven waard dus! Eens zien hoe ver we komen …
Otto Veenstra,
raadslid voor de Partij van de Arbeid
Heb je vragen of wil je wat kwijt?
Neem dan contact op met een van de leden van het bestuur of van de raadsfractie. Ook kun je een e-mail sturen naar [email protected]
‘Header’-afbeelding van StockSnap via Pixabay
Toelichting
Vooral op het platteland zijn keten voor jongeren vaak dé plek om samen te komen. Veel keten zijn het initiatief van de jongeren zélf. Omdat zij in verband worden gebracht met buitensporig drankgebruik, lawaai, overlast voor omwonenden, alcoholverstrekking aan jongeren onder de 18 jaar en gebrek aan toezicht hebben de keten een slechte reputatie. Daarbij worden keten vaak over één kam geschoren en allemaal als ‘illegaal’ of ‘onwenselijk’ bestempeld.
De raadsfractie van de PvdA vindt dat de keten – zoals Otto Veenstra schrijft – een belangrijke sociale functie hebben. De fractie wil deze functie behouden en versterken. Tegelijk vindt de fractie dat drankmisbruik en onveiligheid in keten (net als overal) moeten worden bestreden.
De gemeente zou daarom niet moeten uit zijn op sluiting van zoveel mogelijk keten, maar juist moeten proberen om er dichter op zitten, en in contact te komen met de jongeren (en eventueel hun ouders), zodat zaken zo veel mogelijk in goede banen kunnen worden geleid.
De PvdA-fractie wil dat jongeren waar nodig op het spoor worden gezet van verantwoord keetbeheer, met oog voor veiligheid, gezondheid van de bezoekers en goede relaties met de omgeving. Daarbij wil de PvdA-fractie dat de jongeren handvatten worden aangereikt om zélf hun keet beter en veiliger te maken.
Uit ons verkiezingsprogramma 2022-2026:
2.6 Jeugd en jongeren (programma 6)
Opvoeden is een taak van de ouders: zij begeleiden hun kind bij zijn of haar ontwikkeling tot iemand die zelfstandig kan meedoen aan de samenleving. De gemeente investeert in een goede start van het kind en zorgt daarom onder andere voor voldoende consultatiebureaus. Voor ouders met vragen over opvoeding of die zich gesteld zien voor opvoedproblemen is er het CJG: het Centrum voor Jeugd en Gezin.
Onze vijf belangrijkste uitgangspunten en ambities:
- Wij willen een positief jeugd- en jongerenbeleid waarin aandacht is voor de situatie en omgeving van alle kinderen en jongeren. De gemeente handelt steeds proactief, ziet daarbij toe op de naleving van kinderrechten en inclusie en onderneemt zo nodig actie.
- Sociaal-culturele centra en jeugdcentra spelen een belangrijke rol in het ondersteunen van de ontwikkeling van jongeren. Wij willen dat de gemeente zorgt voor de noodzakelijke financiële middelen en de beschikbaarheid van voldoende inhoudelijke ondersteuning.
- Wij willen beleid dat is gericht op veiligheid en preventie. Daarom beschikt ieder dorp over voldoende jongerenwerkers, als onderdeel van de pedagogische infrastructuur. Zij begeleiden kinderen en jongeren in hun persoonlijke en sociale ontwikkeling en behartigen hun belangen.
- Wij willen dat de gemeente zich extra inzet voor gezinnen die worstelen met armoede, laaggeletterdheid en/of taal- of leerachterstand. Het doel daarbij is vroegtijdige signalering, een integrale aanpak en planmatige begeleiding van het gezin.
- Jeugdhulp stopt in de regel bij het bereiken van de leeftijd van 18 jaar. Wij willen dat ‘verlengde jeugdhulp’ niet als uitzondering wordt gezien, maar zonder terughoudendheid wordt verleend in alle gevallen waarin dit wenselijk is.
