De Raad on Tour

Nog niet zo heel lang geleden stelde de raad vast dat Augustinusga in 2018 het culturele hoofddorp van Achtkarspelen was. Onnodig te zeggen dat dit het resultaat was van een motie van de cultuurpartij pur sang, de PvdA. Nu is zo’n besluit natuurlijk gemakkelijk genomen. Het klinkt sympathiek, het is origineel en het kost niet al te veel geld. Volgende agendapunt, zo zou je zeggen. Nee dus. Niet in dit geval. De raadsleden vonden namelijk dat zij dan zelf ook iets moesten doen. En dan hoef je natuurlijk niet zo heel lang na te denken over dat ‘iets’. Want als Augustinusga cultureel hoofddorp is dan hoort de raad daar te vergaderen. Volstrekt logisch. Maar … er zijn wel een paar praktische bezwaren. Eén daarvan is dat een raadsvergadering aan een aantal vereisten moet voldoen en er zijn maar weinig geschikte accommodaties die daarop toegesneden zijn. Tenminste, als je een heel jaar alle vergaderingen daar zou willen organiseren. Maar voor één keertje ligt de lat natuurlijk een stuk lager, dan schik je allemaal een beetje in, improviseer je wat met de geluidsinstallatie, dan kan er een hoop. En zo werd besloten om de eerste raadsvergadering van 2018 in de kerk van Augustinusga te houden.

Maar dat was nog niet alles. Eén van de geweldige projecten die Augustinusga ons in 2018 biedt is ‘Portraits & Paradise’, een hommage aan Willem Bartel van der Kooi, kunstschilder van wereldfaam. In 2018 is het namelijk precies 250 jaar geleden dat deze zoon van het dorp aan de oostelijke zijde daarvan werd geboren. De raad van Achtkarspelen was onder de indruk van dit initiatief en spontaan besloot men zich te willen aansluiten bij dit eerbetoon. En dat kon natuurlijk slechts op één manier, men kleedde zich in de dracht van dat jaar, van 1768 dus. Het was nog een beetje giechelig dat allereerste begin, het verkleden in één van de aanpalende zalen. Maar er klonk geen wanklank. Hoeden werden gepast, een raadslid had een veel te grote broek aan, een griffiemedewerkster was wanhopig op zoek naar een veiligheidsspeld (bestonden volgens mij nog niet twee en een halve eeuw geleden) en de rode geklede jas die ik voor mijzelf op het oog had werd ingepikt door een CDA-er (ik vind het moeilijk te zeggen, maar het stond ‘m nog goed ook). Uiteindelijk trok zelfs de journaliste van Omrop Fryslân de stoute schoenen aan en zij betrad de gemengde kleedkamer voor een sfeerreportage. De raad on Tour, zoiets.

Uiteindelijk schreed men voorafgegaan door een dorpsomroeper waar een volle kerk de raad opwachtte. Begeleid door de klanken van De Bazuin (wie anders in Augustinusga) namen de volksvertegenwoordigers plaats. Eerst nog een vrij uitgebreid voorprogramma met onder ander een optreden van onze wâldsjonger en dan de raadsvergadering zelf. Lag het aan de plaats? De kleding? Of wellicht de algehele entourage. Hoe dan ook, met een zeldzaam vertoon van eensgezindheid werkte de raad de agenda af. Het culturele jaar van Augustinusga en daarmee van geheel Achtkarspelen was begonnen. Ik rij elke dag langs het Abrahamsplein en het vorige week onthulde banier wappert daar als symbool van de culturele rijkdom van Achtkarspelen. We vieren het natuurlijk het hele jaar, maar als het waar is wat ze zeggen, ‘een goed begin is het halve werk’, dan belooft dat veel goeds. In cultureel opzicht krijgen we een prachtig jaar, in onze gemeente beet Augustinusga de spits af. En ze deden dat met verve, hulde aan de initiatiefnemers.