Je vinger tussen de deur

Het is weer voorjaar! De grote wielerklassiekers zitten er alweer op, het seizoen is begonnen. De NOS vertoonde prachtige beelden tijdens heerlijke lange lome zondagmiddagen van deze heroïsche eendaagse wielerwedstrijden. De commentatoren regen cliché na cliché aaneen. En soms bedachten ze er zelf een paar bij. Neem nu de volgende, opgetekend op het moment dat een eenzame vluchter met een bescheiden voorsprong aan de laatse kilometer begint. Commentator één zegt iets als: “Zes seconden slechts, dat is helemaal niets als de achtervolgers goed samenwerken”. En dan commentator twee: “Zes seconden, dat is enorm lang wanneer je al die tijd met je vinger tussen de deur zit”. Kijk, een prachtig filosofisch moment dat ons leert dat tijd iets relatiefs is. En dat zomaar op een willekeurige zondagmiddag.

De coalitievorming in Achtkarspelen duurt nu ruim vijf weken. Dat is eigenlijk helemaal niet zo lang wanneer je bedenkt dat hier het fundament voor de komende vier jaar wordt gelegd. Maar dat is enorm lang als je al die tijd met je vinger tussen de deur zit. En nu is dat laatste misschien een beetje overdreven, maar toch… het voelt wel een beetje zo. De situatie is namelijk dat de PvdA en de ChristenUnie graag door wilden met de huidige coalitie, maar het CDA heeft de elf zetels die die coalitie in de raad had en heeft als onvoldoende stabiel ervaren. En er is nu een kans om dat uit te breiden naar twaalf wanneer ze de PvdA inruilen voor het GBA, dus na een paar weken aarzeling grijpen ze die kans. Voor ons niet leuk, maar rekenkundig wel te begrijpen natuurlijk. Ze kozen voor de volgende procedure, eerst een coalitieakkoord schrijven en daarna beslissen of er wellicht nog een vierde partij aan tafel wordt genodigd. Natuurlijk is vooral dat laatste moment het meest bijzonder. Niet dat zo’n akkoord niet belangrijk is, helemaal niet. Maar toch, er zijn maar heel weinig mensen die denken dat de drie partijen er niet uitkomen. Dat zal echt wel lukken. Maar dan. Een vierde partij? En zo ja welke? Of bij nader inzien toch maar niet?  En als het ja is, wat vindt die club dan van dat akkoord? Want de kans dat er dan nog substantieel aan gesleuteld kan worden is natuurlijk niet zo gek groot. Is het beleidsarm of juist beleidsrijk? Vooral de infrastructuur of toch ook de sociale portefeuille? Gedetailleerd of in hoofdlijnen?  Kortom, allemaal vragen. Vragen die nog lang niet beantwoord zijn. En het blijft maar stil. Je hoort ze niet, je ziet ze niet, je merkt ze niet, die onderhandelaars van CDA, ChristenUnie en GBA.

Natuurlijk, vijf weken is nog niet eens zo heel erg lang. Maar soms, heel soms, zou je ze een moment met de vinger tussen de deur willen houden. Niet echt natuurlijk, ook niet te lang, een klein beetje maar. Alleen maar even om te laten voelen wat wij voelen.

Want vijf weken met je vinger tussen de deur voelt echt als héééél erg lang!