Tijdens onze (uitgestelde) voorjaarsvergadering op 5 september, herdachten we Dineke Coerse-van Gemert. Dineke Coerse-van Gemert overleed op 4 maart op bijna 98jarige leeftijd.
Dineke en haar man Jaap waren al lang lid van de Partij van de Arbeid, sinds 1954. Maar ze waren meer dan dat. Toen ze zo’n 25 jaar geleden in onze gemeente kwamen wonen bezochten ze onmiddellijk de bijeenkomsten van onze afdeling. Best spannend voor mij als jonge afdelingsbestuurder, die bij gebrek aan een voorzitter de ledenvergaderingen voorzat. Zij kwamen uit Noord Holland en zaten nog maar net op Friese les. Dat leverde spanningen op met Friese leden die hun hele leven al Fries spraken en “har net ferbrekke woene”.
Dankzij Dineke liep dat niet op vervelende situaties uit, er was begrip voor het Fries eigene. In een rap tempo leerden ze het Fries te verstaan en waren ze onlosmakelijk verbonden met onze afdeling en de lokale politiek in Achtkarspelen.
Maar ook binnen de rest Partij van de Arbeid waren Dineke en Jaap Coerse bekend, en geliefd. Ze waren actief bezoekers van gewestelijke vergaderingen, congressen, bijeenkomsten over zorg en de ouderenbijeenkomsten in Leeuwarden. Kort na haar overlijden plaatste ik een bericht over het overlijden van Dineke op het Friese PvdA Digiprikbord op Facebook, zaterdag, de dag van het congres op de Facebookgroep van landelijke PvdA leden. Dat leverde liefdevolle reacties op van partijgenoten uit het hele land. Ik noem er een paar:
Jan Schuurman Hess, chroniqueur, die wandelend onze regio en hen bezocht schreef als reactie:
“Ach, wat een verdrietig bericht; zij waren alle twee de meest trouwe en oorspronkelijke sociaaldemocraten die ik ontmoette. Ze waren er altijd, trouw op congres, legden verantwoording af in de afdeling en bezochten trouw de bijeenkomsten in het cafe… Ik vond het fijn ze samen te ontmoeten. Jullie verliezen nu met het overlijden van Dineke, op de een of andere manier de opa en oma van de afdeling. Laten we hun met liefde en kameraadschap herdenken.”
En Hans Spekman:
“Verdrietig. Ik voelde me altijd thuis als ik ze zag.”
Sjoerd Keizer:
“Bijzondere mensen om van te houden.”
Coby Admiraal:
“Ik miste hen al op het congres… Het waren allebei trouwe congresbezoekers en sociaaldemocraten in hart en nieren. En ook nog bijzonder hartelijk.”
Uit alles bleek dat ze uit een echte sociaal democratische traditie kwamen. Eentje van eerlijk delen, het beschermen van wat kwetsbaar is, mensen, de natuur, het leven. Ook eentje van respect voor het individu, strijd voor zelfbeschikkingsrecht en een waardig leven. Alleen al door zo lang lid te zijn van de Partij van de Arbeid, de partij die voor die waarden strijdt, en dat ook openlijk uit te dragen, lever je een bijdrage aan de traditie en aan de strijd.
Zij deden meer, door zich actief te bemoeien met het denken over de invulling van die waarden, het beïnvloeden van beleidsmakers en zelf in de politieke arena te stappen.
Dineke en Jaap deelden hun overtuigingen, hun geloof in en hoop op een rechtvaardige wereld. Jaap was de man van de woorden, Dineke de vrouw van de liefde – de liefde die onontbeerlijk is om je idealen te bereiken. Samen waren ze dan ook succesvol. Dat is ook terug te zien in klein en groot beleid in onze gemeente Achtkarspelen. Ze hadden invloed op de keuzes die in onze gemeente werden gemaakt voor de WMO, voor de schulddienstverlening en -hun oude, eerste, gezamenlijke liefde: de natuur.
Gesterkt door Dineke en Jaap diende de PvdA in Achtkarspelen in 2015 een motie in om groenstroken zo in te richten dat deze meer biodivers zouden zijn: bloeiende bloemen, schuilplekken voor vogels en zoogdieren. In Buitenpost zijn de groenstroken bij de rondweg zo ingericht. Als u er op een mooie zomerdag langsrijdt en de margrieten, de korenbloemen, de klaprozen ziet bloeien, denk dan, met liefde, aan hen.
