Hulde aan de dorpswinkel.

In mijn dorp Wergea is nog een goede supermarkt. Waar mogelijk kopen we onze boodschappen in eigen dorp. Meestal doet mijn partner Koos onze inkopen omdat ik veel van huis ben. Maar als ik eens even tijd heb ga ik zelf naar de dorpswinkel. Voor een boodschap, de gezelligheid en om bij te praten over wat in het dorp speelt.

Het is fijn om dichtbij boodschappen te kunnen doen, maar de sociale functie van de dorpswinkel is net zo belangrijk. De eigenaar van ‘onze’ supermarkt heet Tamme. Tamme zorgt voor gezelligheid en is een spreekbuis voor zijn klanten. Echt heel anders dan wanneer je in een grote supermarkt in de stad bent, waar het anoniem is.

Ik had eerder aan Tamme toegezegd eens een dag mee te willen werken in zijn supermarkt om op deze manier te laten zien, dat ik de dorpswinkel heel belangrijk vind. En ook om eens een dag lang ‘het leven in de dorpssupermarkt’ te beleven.

Zo gezegd, zo gedaan. Zaterdagochtend toog ik al vroeg in mijn werkkloffie naar Tamme. Om de hele dag winkelwerk te doen: schappen ‘spiegelen’ (alle producten weer netjes vooraan zetten), afrekenen aan de kassa, bijvullen. En het praatje maken met de dorpsgenoten, die het wel leuk vonden dat ik bij Tamme aan het werk was.

Eigenaar van een dorpssupermarkt zijn is hard werken en vooral ook creatief zijn. Zo verzorgt Tamme in de zomermaanden de boodschappen voor de bootjesmensen in de haven van Warten en bezorgt hij op bestelling. Als ‘kleintje’ moet je knokken tegen de grote supermarkten. Maar die kunnen bij lange na niet tippen aan de gezelligheid en de service van onze dorpswinkel! Daarom: wees wijs met onze dorpswinkel(s)!