De stemwijzer

Tsjonge, wat een uitslag. Niet van de verkiezingen natuurlijk, maar van het invullen van de stemwijzer. Dat wil zeggen, het stemadvies dat daar voor mij uitrolde. De PvdA op één, tot zover geen enkel probleem. Kon ook moeilijk anders, ben nogal nadrukkelijk betrokken geweest bij het bepalen van onze standpunten dus dat ikzelf hier een hoge score zou hebben lag nogal voor de hand. Die derde plaats is ook niet zo heel gek. Wel een beetje grappig eigenlijk, dat FNP, ChristenUnie en Groen Links hier samen voor een plekje op het erepodium strijden. Het wordt dringen bij het gevecht om de bronzen plak. Beetje raar die lage posities voor GBA en VVD. Natuurlijk, het zijn rechtse clubs dus een zekere afstand is normaal, maar hun wijze van politiek bedrijven ligt mij vaak wel. Het ruimdenkende dat nu eenmaal bij een liberale partij als de VVD hoort en het -soms- vasthoudende van het GBA, diep in m’n hart kan ik het wel waarderen. Maar goed, de stemwijzer scoort natuurlijk niet op de wijze van politiek bedrijven maar op de standpunten zelf en dan ligt het inderdaad voor de hand dat zij de rij sluiten. Maar dan, het CDA op twee. En ze liggen niet eens een neuslengte voor op de nummers drie, nee ze staan daar uiterst zelfverzekerd op de tweede plek. Goed, er gaapt gelukkig nog wel een giga-kloof met de PvdA zelf, maar toch, het CDA op twee? Ik begin me bijna zorgen te maken over mezelf.

Heb daar ‘ns over zitten denken. ‘Vroeger’ was het vaak zo dat het CDA in het werk van alle dag eigenlijk prima te pruimen was, maar zodra er iets spannends gebeurde, verkiezingen of een volle publiek tribune of zo, bleken ze geen ruggengraat maar een tuinslang te hebben. Echt, hun rubberen knieën waren bijna spreekwoordelijk. Goed, het zit er natuurlijk nog steeds wel een beetje in. (Neem nu dat standpunt over een eventueel asielzoekerscentrum, daar kun je toch alleen maar heel diep bij zuchten). Maar toch. Misschien, heel misschien zijn ze nu iets koersvaster dan in het verleden. Dat moet haast wel, een andere verklaring is er niet. Of het zou al moeten zijn dat ikzelf op hoge leeftijd opschuif naar rechts…. Nee, natuurlijk niet, doet niet zo raar. Dat is alleen maar een theoretische mogelijkheid. Het kan dus haast niet anders of het gaat maar goed met het CDA. Natuurlijk, ze zijn er nog lang niet, ze hebben nog een ongelooflijk lange weg te gaan (ze komen ook van ver tenslotte) maar ze bewegen heel langzaam de goede kant op. En dat is verheugend!