De ondergrens

Het meisje met de krullen stond opgetogen met haar vriendinnetjes op het schoolplein. Vandaag geen les, vandaag een uitje met de klas. Misschien wel met de bus. Ze was er op gekleed, laarzen, een dikke trui en in haar rugzak, bovenop de broodtrommel en het fruitbakje, een regenjack voor je weet maar nooit. Haar moeder had haar een kwartier daarvoor met de fiets gebracht en op het hart gedrukt vooral heel voorzichtig te zijn. Haar moeder, die geen werk meer had sinds die ruzie met haar baas, die de nieuwsbrief van de school niet altijd begreep omdat ze eigenlijk niet zo goed kon lezen en die soms heel stil was omdat het maar niet lukte alle rekeningen te betalen. Haar moeder, die door de buren ‘een bijstandsmoedertje’ werd genoemd. Toen het meisje dit voor het eerst had gehoord had ze gevonden dat het erg vervelend klonk, maar inmiddels was ze er wel aan gewend. Bovendien, haar moeder was de liefste moeder van de hele wereld en kon geweldig pannenkoeken bakken. Het meisje met de krullen had al jong geleerd om haar schouders op te halen over het geklets van andere mensen.

Plotseling kwam de juf over het schoolplein op haar afgelopen. De juf zag er een beetje raar uit, het leek wel of ze pas geleden nog had gehuild. Haar stem klonk ook zo gek toen ze het had over ‘verplichte ouderbijdrage’ of zoiets. Hoe dan ook, het kwam erop neer dat ze niet mee mocht met de bus omdat haar moeder weer iets had vergeten. Ze knikte, was er ook eigenlijk wel een beetje aan gewend, leuke dingen waren nu eenmaal nooit voor haar. Ze hoopte alleen dat haar vriendinnetjes niets zouden merken. Daarom verliet het meisje met de krullen het schoolplein aan de achterkant, zodat niemand haar zag.

Dit had niet kunnen gebeuren in het Achtkarspelen van het jaar 1999. Of 2009. Of 2019. Want we hadden een minimabeleid dat dit soort schrijnende situaties onmogelijk maakte. Maar in het Achtkarspelen van 2021 wordt het helaas wel mogelijk. Onze gemeente moet namelijk bezuinigen. In de raadsvergadering van 2 juli j.l. heeft de PvdA gevraagd, geëist en tenslotte gesmeekt het meisje met de krullen, symbool van de minima, te ontzien in de komende bezuinigingsrondes. Het college, datzelfde college dat een week eerder nog had moeten bekennen dat ze een verliefde ambtenaar maximaal vier ton hadden beloofd, was onverbiddelijk en weigerde het minimabeleid te garanderen. Zomer 2020. Het moment waarop Achtkarspelen definitief door de ondergrens van de beschaving zakte.