En dat had ik natuurlijk weer bij die eerste vergadering van de nieuwe raad. Of was het nu de laatste bijeenkomst van de oude raad. Hoe dan ook, op enig moment werd ik op m’n schouder getikt. Of ik maar even bij de commissie wilde komen. De commissie voor de geloofsbrieven. Tenminste, ik denk dat dat de officiële naam is. Het geval wil dat alvorens de nieuwe raadsleden kunnen worden geïnstalleerd tijdens een speciaal daarvoor georganiseerde raadsvergadering er een commissie bestaande uit drie leden wordt samengesteld die de geloofsbrieven onderzoekt. De raad zelf schorst zijn vergadering dan even en de betreffende commissie trekt zich een moment terug om het één en ander te checken. Meestal is er geen vuiltje aan de lucht. Over het algemeen bestaat onze raad uit Brave Hendrikken. Maar ja, dan moet er toch even eentje op het matje komen om nog iets uit te leggen of toe te lichten En dat was ik… (net als de vorige keer overigens). Wat daar besproken wordt komt verder niet naar buiten. En dus is het een bron van geruchten, onder het motto ‘waar rook is zal vast ook wel ergens vuur zijn’. Daarom nu toch maar even een korte uitleg.
Eerlijk gezegd heb ik eigenlijk nooit echt geweten wat dat nu precies zijn, die geloofsbrieven, maar in elk geval is het zo dat je van tevoren een paar documenten en formulieren moet invullen en ondertekenen. Ze lijken niet echt op ‘brieven’ en met het geloof heeft het ook niet zoveel te maken, maar het is wel de documentatie die door de commissie wordt onderzocht. Ergens in die documentatie staan ook de zogenaamde ‘nevenfuncties’ weergegeven. En daar ging het de commissie om. Om een paar van die nevenfuncties. Want stel je nu voor dat je ergens in een bestuur zit ofzo, en dat bestuur heeft ook een relatie met de gemeente Achtkarspelen, dan zou het zo kunnen zijn dat je je positie in onze gemeente misbruikt om de betreffende club te bevoordelen. Natuurlijk wil niemand dat, maar je moet ook de schijn vermijden. Dus … zou het niet verstandig zijn om de betreffende bestuurslidmaatschappen op te geven? Een waardevolle suggestie van de commissie. We maakten afspraken, de commissie en ik. En dat was echt alles. Het ging niet over woonplaatsen, het ging niet over andere inkomsten, het ging niet over bezittingen of wat dan ook, het ging over een paar bestuurslidmaatschappen.
Het deed mij dan ook buitengewoon veel genoegen dat de voorzitter van de commissie even later publiekelijk verklaarde dat de commissie de geloofsbrieven zorgvuldig had onderzocht en dat er bij geen van de raadsleden beletselen waren aangetroffen. Iedereen kon geïnstalleerd worden!
Even was ik dus ook een Brave Hendrik. Een bijzondere maar wel heel leerzame ervaring. Het komt me nu goed van pas, want in het proces van coalitievorming, wat op het moment van schrijven nog steeds aan de gang is, zit (onder andere) de PvdA even in de wachtkamer. Objectief gesproken duurt het wachten nog niet eens zo heel lang (in het overgrote deel van de andere gemeentes is ook nog sprake van een demissionair college), maar toch, in zo’n wachtkamer zitten de stoelen erg ongemakkelijk, heb je niets te lezen bij je en kijk je om de paar minuten op je horloge. En dan lijkt het wel erg lang… Tegelijkertijd wil je je kansen natuurlijk niet verspillen door maar ‘ns op de deur van de spreekkamer te bonzen, dus je blijft heel bescheiden zitten wachten. Je kunt niet anders. En dat is mijn lot deze weken. Als een echte Brave Hendrik. Ik doe m’n best!