Gesprekken op straat.

In Buitenpost weer veel mensen gesproken. Vragen en zorgen waren er over de veranderingen die er aan staan te komen, op het gebied van zorg en arbeid. Maar vooral veel zorg over de werkgelegenheid. Zorgen die door de Pvda Achtkarspelen Afdeling worden gedeeld vandaar dat we afgelopen donderdag een motie hebben ingediend.

Door de Provincie is ontzettend veel geld beschikbaar gesteld voor werkgelegenheid. Om dit geld ingezet te krijgen moeten er goede projecten worden ingediend. In de gesprekken met zowel het bedrijfsleven als op straat merk ik steeds weer hoeveel goede ideeën er zijn.

Vanochtend sprak ik met een medewerkster in de zorg. Ze gaf aan er veel onrust was over de bezuinigingen. Ik vroeg haar hoe zij vond dat de zorg betaalbaar kon blijven voor de toekomst. De zorgorganisaties zijn te groot geworden zo zei ze, teamleiders, afdelingshoofden, managers, directeuren, bestuurders,.. Een uur zorg kost wel vier uur…en dat komt deels doordat we te groot zijn geworden maar ook omdat we aan zoveel eisen moeten voldoen. Ik weet prima welke zorg ik moet verlenen en als ik t niet weet, dan doe ik niet zo maar iets maar dan vraag ik dat aan degene die het wel weet. En…dan dat uren schrijven, ik baal er van dat ik geen tijd heb voor een praatje wanneer daar behoefte aan is. Er zijn zoveel verschillende mensen met verschillende omstandigheden, de één heeft familie dicht in de buurt en heeft dagelijks mensen om zich heen, de ander is echt eenzaam. Daar zouden we veel meer rekening mee moeten houden.

En dat is waar het om gaat in de zorg. In ons verkiezingsprogramma kiezen we voor kleinschalige zorg, dichtbij de mensen en vooral maatwerk.