De afgelopen week was niet de beste voor politiek Achtkarspelen. Het begon op maandag. ’s Avonds had Roobol, de organisatie die het openbaar onderwijs in onze gemeente verzorgt, een bijeenkomst voor het openbaar bestuur georganiseerd. Er waren drie raadsleden. Drie… Drie raadsleden die ook na de verkiezingen geïnteresseerd zijn in de wijze waarop wij met onze jongste inwoners omgaan, in de manier waarop wij willen investeren in hun toekomst. Drie. En het waren juist de allergrootste fracties die niemand hadden kunnen vinden die zijn of haar tijd aan dit detail wilde opofferen. Ook het college liet verstek gaan. En zelfs de wethouder van onderwijs vond het niet nodig z’n gezicht te laten zien… Drie raadsleden, dat was alles. Drie…
Later die week, op donderdag, de raadsvergadering. Als gebruikelijk om half acht ’s avonds. Dat zullen de meeste mensen tenminste gedacht hebben. Maar dat was dus niet zo. De heren en dames volksvertegenwoordigers bleken namelijk diezelfde avond te zijn uitgenodigd op een feestje. Toegegeven, het was wel een belangrijk feestje. Het betrof Silence of the Bees, het bijenconcert in de Kruidhof. Hiermee werd op artistieke wijze aandacht gevraagd voor de schrikbarende afname van het aantal insecten en de biodiversiteit die ten gevolge daarvan onder druk staat. Een activiteit in het kader van de Kulturele Haadsted, even was het vizier op Buitenpost gericht. Best een belangrijk feestje dus. Bovendien was het gratis. Tenminste voor raadsleden, voor de rest van de mensheid weet ik het eerlijk gezegd niet. Maar goed, belangrijk of niet, gratis of niet, zaken gaan voor het meisje en de raadsleden worden geacht volksvertegenwoordigers te zijn en de gemeente naar eer en geweten te besturen. Maar toch, er waren er kennelijk een paar die dat feestje eigenlijk veel belangrijker vonden.
Op de agenda van de raad stond ondermeer het wijzigen van het bestemmingsplan Fûgelkamp in Harkema. De omwonenden waren daar mordicus tegen. Het college wilde het toch. Ongetwijfeld zou de publieke tribune weer vol zitten. Zoals dat hoort in een democratie, mensen dienen te kunnen zien, te kunnen horen en te kunnen voelen wat hun vertegenwoordigers nu precies wel en niet uitspoken. Maar dat feestje… Uiteindelijk is de knoop doorgehakt en werd besloten dat het feestje belangrijker was dan de Fûgelkamp. De raadsvergadering ging naar de middag. Het overgrote deel van de omwonenden kon er dus niet bij zijn, die moesten werken. En dus kon de informatie van het college deze maal niet weersproken worden en werd het voorstel aangenomen. Voor vijf uur waren we klaar. Ruim op tijd voor het feestje. Tsja, wel jammer voor Harkema natuurlijk. Maar ach, dat feestje, dat snapt toch iedereen, dat was zo belangrijk. En bovendien nog gratis ook.
Ik hoop dat het een leuk feestje was. Ik had geen zin. Ben in plaats daarvan maar ‘ns naar de Fûgelkamp gefietst…
