Tsja, dat was inderdaad een hele eer, dat ik de CDA verkiezingsposter mocht onthullen. Ben er nog een beetje confuus van. Maar goed, had me misschien niet helemaal gerealiseerd dat je in zo’n geval ook wat terug moet doen. Misschien had ik dat zelfs wel helemaal vergeten, maar de collega’s herinnerden me er wel heel regelmatig aan. Zodra de eerste PvdA-poster binnen was zou hen -zo dachten zij- de eer te beurt vallen om… ‘Hen?’ Meervoud? Jazeker, ze buitelden bijna over elkaar heen om er met de eer vandoor te gaan. En ik had daar begrip voor. Het is natuurlijk niet veel niet-leden gegeven om zo’n ‘eerste poster’ (hij hing al bij diverse partijgenoten achter het raam, maar dat hield ik maar even voor me) van de PvdA te mogen onthullen. De één vond dat hij de oudste rechten had omdat op dat vorige affiche zijn hoofd… De ander vond dat de één niet alles mocht hebben en dat ook nette nummers drie ‘ns aan de beurt moesten komen en weer een ander betoogde dat hij en ik zoveel periodes zij aan zij gestreden hadden dat dit toch een mooi afscheidsgeschenk zou zijn…
Ik wist het niet meer. Uiteindelijk keek ik streng en ik heb de collega’s tot stilte gemaand. Daarna verzocht ik hen even héél goed op te letten. Ze mochten het samen doen of helemaal niet. Ik zei dit vroeger tegen m’n kinderen toen ze nog klein waren ook altijd, en het werkt nog steeds. De collega’s kozen onmiddellijk eieren voor hun geld en ik vond het prachtig om te zien hoe de drie wethouders met een confessionele achtergrond kleur bekenden. Zeg nou zelf, dat zie je toch niet elke dag, drie gereformeerde wethouders die pal staan voor de sociaal democratie?