De verwoesting van Achtkarspelen.
Achtkarspelen blijft zitten met slecht gevulde industrieterreinen.
In 1966 schreef Trinus Riemersma een roman met de titel ‘Minskrotten-Rotminsken’. Twee jaar later werd dit vertaald in “ De verwoesting van Leeuwarden”.
Natuurlijk is Leeuwarden niet verwoest. En ook Achtkarspelen zal niet verwoest worden. Wat Trinus Riemersma beschreef was fictie, een verzinsel.
Maar goed, het is maar hoe je de zaken voorstelt. Leeuwarden bleef gespaard en ook Achtkarspelen blijft gespaard en dat laatste hebben we vooral te danken aan de FNP? Hebben we vorige week kunnen lezen. Ik denk het niet!
Het is maar hoe je de zaken voor het voetlicht brengt.
De zo geprezen en bevochten commerciële zones redden Achtkarspelen niet.
De provincie had al lang besloten dat bestaande bedrijven op deze plekken daar gewoon mogen blijven en zelfs een beetje uitbreiden. Binnen deze zogenaamde commerciële zones mogen geen nieuwe bedrijven gevestigd worden.
Het gaat er in feite om of zo’n bedrijf, bijvoorbeeld Waaksma autohandel nog met 50% mag uitbreiden op diezelfde plek. De FNP vindt van wel. Het zo vreselijk zuinig zijn op de beamwallen en elsensingels kan hier nooit de reden voor zijn. Want ‘ lizze straks de beamwallen ferskūle achter kommersjele zones?’
De commerciële zones zijn strijdig met de huidige provinciale plannen voor buitengebied en kunnen nog door de Provincie overruled worden. Er is dus nog niets gewonnen, of misschien beter gezegd nog niets verloren?
De industrie terreinen blijven slecht gevuld en kosten de gemeente, dus U, geld.
Het is ook een zeer kromme, oneerlijke situatie. Wanneer U 10 meter buiten zo’n commerciële zone woont, dan mag Uw buurman wat U niet mag.
Als het aan de PvdA ligt dan worden de bedrijventerreinen goed bezet en beperken we de groei van bedrijven in het buitengebied en de rechtsongelijkheid.
Wat ons (de PvdA) verder zorgen baart is de ‘onbezorgheid’ van huidige coalitie ten aanzien van de groei van de intensieve veehouderij. Het zuiden van Achtkarspelen bergt naar schatting een miljoen mestkuikens. Er loopt nog een onderzoek van de gezondheidsraad naar gezondheidseffecten.
Laat de bedrijven maar groeien lijkt het wel. Natuurlijk zien we van de demissionair CDA staatssecretaris op landbouw dat de natuur steeds Bleker wordt. De agrarische sector mag geen hinder hebben van de omgeving. Melkveehouders moeten naar 500 koeien kunnen en mestkuikenhouders naar 240.000 stuks. De huidige coalitie in Achtkarspelen loopt hier ook braaf achteraan. We hebben gelukkig nog de provincie die beperkingen aangeeft.
En gelukkig is er de ‘Vereniging Noardlike Fryske Wâlden’ Meer dan 800 boeren zijn hier bij aangesloten. Dan blijkt dat deze boeren helemaal niet van die wilde plannen hebben. Dat veel boeren hart hebben voor ‘t lân van smûk skaadzjend beamtegrien’ met de weidevogels en alle andere dieren. Dat er gezocht wordt naar hoe milieu en economie te combineren. Dat ze daar hulp en ondersteuning bij nodig hebben, van elkaar en hun vereniging en adviesdiensten. Dat er ook op een bedrijf met 100 melkkoeien een goed bestaan is, dat er andere mogelijkheden zijn dan alleen zo groot mogelijk met verwoesting van het landschap van Achtkarspelen.
Grenzen aan groei i.p.v. ten koste van omgeving en gezondheid.
De PvdA is voor goed leven in mooi Achtkarspelen voor ieder en niet enkel voor het economisch belang.