Officieel heet het ‘individuele inkomenstoeslag’. In de volksmond wordt het armoedebeleid genoemd.
Het houdt in dat wanneer je inkomen beneden een bepaald minimum zakt je een beroep kunt doen op een klein beetje hulp van de gemeente. Het gaat dan steevast om schrijnende gevallen, zoals de alleenstaande moeder waarvan het zoontje een jaar niet kan voetballen omdat hij één van z’n scheenbeschermers is kwijtgeraakt. Of om haar dochtertje dat niet naar een partijtje durft omdat haar moeder nu eenmaal niet een cadeautje kan betalen. De gemeente heeft daar een potje voor, een klein potje, op de hele begroting van de gemeente (bij elkaar zo’n 85 miljoen euro) stelt het allemaal niet zoveel voor. Toch wilde het college vorig jaar op dat kleine potje bezuinigen. “Nee” zei de raad. Er was kennelijk een grens, en die grens weigerden we in Achtkarspelen over te steken.
Dat was dus allemaal vorig jaar.
Er is sindsdien veel gebeurd. Een begrotingsfout bij de herinrichting van het centrum van Surhuisterveen waardoor dit vijf ton duurder werd, de implementatie van de Omgevingswet die ‘vergeten’ was waardoor vier ton moest worden bijgeplust, het afscheid van een topambtenaar waar (afhankelijk van diens eigen plannen) zestigduizend tot vier ton achteraan moest. Maar ook op bescheidener schaal klotste het geld kennelijk tegen de plinten op. Veertigduizend voor een onderhoudsplan voor accommodaties terwijl het college niet eens bleek te weten om welke accommodaties het nu precies ging, tachtigduizend voor een toegevoegd manager die maar twee dagen per week werkte zonder dat iets over de taakomschrijving kon worden verteld, dertigduizend voor… Ach, het zal wel duidelijk zijn, er werd gemakkelijk geld uitgegeven door het college van Achtkarspelen.
Maar ooit keert de wal het schip en dus moet er nu bezuinigd worden. En tot ieders verbazing probeert het college het nog een keer. Zonder één enkel nieuw argument, werkelijk hondsbrutaal. Bij de begrotingsvergadering voor 2021 wordt opnieuw voorgesteld om te beknibbelen op de allerarmsten. Op de mensen die pech hebben, op de alleenstaande moeders, op de ZZP’ers die hun congé hebben gekregen. Zodat zij met hun dubbeltjes en kwartjes de spilzucht van het college kunnen financieren.
De PvdA vindt dit, behalve volstrekt nutteloos, ook compleet verwerpelijk. En dus dienen we een motie in om dit te voorkomen. En nu maar hopen dat de andere partijen nog net zoveel ruggengraat hebben als vorig jaar.
Sjon Stellinga
Sjon heeft zich in diverse rollen binnen en buiten de PvdA-Achtkarspelen gemanifesteerd als een gedreven politicus en bestuurder. Hij is in staat om stelling in te nemen en daarin zo nodig flexibel én vasthoudend te zijn. Sjon is stevig en overtuigend in presentatie en wordt in de gemeente gewaardeerd, zowel binnen als buiten het gemeentehuis.
Meer over Sjon Stellinga
